“MILLIY LIBOS KIYISHDAN UYALAMAN….!”

 Ertalabdan kimdir ishga kimdir o`qishga va yana kimdir o`z yumushi bilan ko`zlangan manziliga avtobusda chiqib yo`lga otlandi. Navbatdagi bekatga to`xtagan avtobus eshigidan sochlari qirq o`rim atlas ko`ylaklari o`ziga zeb berib turgan boshiga iroqi do`ppi kiygan qiz yo`lovchilar diqqatini tortdi. Oldi o`rindiqqa o`tirgan momo milliy kiyingan qizga havas bilan boqar ekan nabirasiga so`z qotdi.

        -Senga xam shunday liboslar olib bersam sochlaringni mayda  

        O`rib yursang judayam yarashsa kerak?

 Nabirasi momosini gapini o`ylab ko`rishga ham urinmay keskin javob qaytardi.

         -milliy libos kiyishdan uyalaman.

 Naxotki bizning milliyligimiz yoshlarni uyatga qoysa. Turli tajavvuskor o`yinlar o`ynashga uyalmaymiz-u, ammo beshtosh, chillik o`yinlari o`ynashga uyalamiz. Biror so`zi ham tushunarsiz chet el qo`shiqlarni jon qulog`imiz ila tinglaymiz, xatto musiqasiga tebranib xam qo`yamiz. Afsuski o`zimizning milliy qo`shiqlarimiz laparlaru allalar borligini unutamiz. Bahshilarimiz ijrosida kuylangan betakror dostonlar avloddan avlodga shu kunga qadar yetib kelmoqda. Har bir baxshining o`z ovozi kuylash uslubi bor biz qiziqib ham ko`rmaymiz hatto.

 Davralarda kurash tushib,ko`pkari  chopib yurgan alp o`g`lonlar o`zligimizni unutmoqqa haqqimiz yoq.

Milliy cholg`u asboblarimiz qatori sibizg`a, chanqovuz, do`mbirani kelib chiqishi qay ko`rinishda ekanligi bilan qiziqib ham ko`rmaymiz. Qadriyatlarimizga mos kelmaydigan liboslarni kiyib o`zimizni naqadar baxtiyor xis etamiz. Ammo naqshinkor jiloli atlaslarimizni ipakdan yaralishini biz qanday bilaylik. Do`kon rastalarida “mini-mini” liboslariga ko`zimiz tushdi-tu biroq adraslarga kelganda lab buramiz.

Bugunning qaxramoni yoshlar. Bugunning ertasi ham yoshlar. Yurt kelajagi, istiqboli bo`lgan insonlar ham umidi biz yoshlar. Zamon bilan hamnafas bo`lish yaxshi, lekin yurtboshimiz ta`biri bilan aytganda “Tarixni bilmay o`zlikni anglab bo`lmaydi”. Bugun biz milliy libos kiygani uyalsak ertaga farzandlarimizga To`marisu, Barchinoy kiygan liboslarni qanday tasvirlab beramiz axir.

  O`tov ham bir Vatan. Unda oila kamol togan, ajdodlarimiz o`sha uyda unib o`sgan oshyondir.

Jadid bobolarimiz Mustaqillik uchun kurashayotgan bir paytda “millatni yoq qilish uchun uni qirish shart emas. Uning madaniyatini, san`atini, tilini yoq qilsak bas, tez orada o`zi tanazulga uchraydi” degan fikrlarini general Skobelev aytgan. Ammo u maqsadiga erisha olmadi.

Biz madaniyatimizni, san`atimizni,tilimiz va o`zligimizni saqlab qoldik. Bobolardan momolardan qolgan meros tuxfani avaylab asrash biz yoshlarning qo`lida. Bu merosni avloddan avlodga o`tishga biz ham xissa qo`shaylik.

                                               

                                                   ESHMURODOVA DURDONA