SUT BILAN KIRGAN JON BILAN CHIQADIMI?

                  

“Sut bilan kirgan jon bilan chiqadi” degan iborani ishlatamiz. Ammo har gal shu gapni eshitganimda pokiza ona sutining farzand hulqiga qanday daxli borligi haqida o`ylab qolaman.

 Oramizda tabiati injiq, fe`li tor, salbiy jihatlari ko`p insonlar borki, ularga nisbatan ushbu iborani tez-tez takrorlab turamiz. Onalar oppoq sutini farzandiga bera turib, eng ezgu niyatlar bilan mehrini, borini, borlig`ini qo`shib beradi. Farzandim bergan oq sutimni oqlasin, birovga ozor bermasin, deya yurak hovuchlab yashaydi ona. Bergan sutini oqlamasa, aybsiz aybdor ham shu mushfiq onaning o`zi bo`ladi. Onaizor hech qachon sutiga qo`shib jahlini, qaxrini bermaydi. Oqibatsiz bo`lsin demaydi.keksayganimda huzurini ko`rib yashay deydi.

            Kirar sut bilan yaxshi hislatlar,

            Tosh qotgan yurakka yomon illatlar.

            O`tkinchi dunyoda yaxshi nom chiqar,

            Kun kelib bu hislat farzandga yuqar.

 Ushbu iboraning yana qanday talqini, tarixi va sharhi bor? Shu haqda bilishni istardik.

                                                           ESHMURODOVA DURDONA